Riichi jest bardziej wymagającą odmianą Mahjonga. Należy przestrzegać wielu zasad zaostrzających reguły, także takich, które nie występują w innych odmianach gry.
Chińska odmiana wytworzyła wiele układów specjalnych, które niekiedy trudno zapamiętać (choć nie tyle co amerykańska). Bazuje się bardziej na podstawowych punktach, a niektóre układy (np. Chi) czy zestawienia kamieni są mało punktowane lub nic nie dają.
W Riichi także występują, nazwijmy to „wspólne” dla wielu odmian, układy specjalne, które dają duże wygrane. Dowartościowane jednak również zostały pewne kombinacje kamieni, co pozwala czasem z zestawów, które nie dają wielkiej liczby punktów podstawowych uzyskać przyzwoicie punktowane wygrane czy nawet „limitowane ręce”, lub po prostu wygrać rozdanie. Zapamiętanie pewnych ogólnych kombinacji kamieni, dających możliwość zgłoszenia wygranej, wydaje się łatwiejsze od zapamiętania szeregu układów specjalnych czy komponowania rąk bazujących zaledwie na podstawowych punktach.
W Riichi dochodzi także element strategii, by skutecznie się bronić i nie „podkładać się” przeciwnikom. Wyznaczenie Dory (innego rodzaju „kamienia bonusowego”) stwarza wiele dodatkowych możliwości. Także „czerwone piątki” mogą podnieść punktację, a dodanie Kwiatów może wzbogacić rozgrywkę o czysty element losowy.
Tak jak jest wiele odmian chińskiego Mahjonga, istnieje także wiele odmian Riichi. Opisując dostępne tu reguły będziemy się opierać na zasadach European Mahjong Association, ponieważ takie mieliśmy dostępne i je właśnie rozpracowywaliśmy. Są pewne różnice między zasadami Riichi turniejowymi rozgrywanymi w Japonii a tymi stosowanymi w Europie. Najistotniejsze to:
- Tanyao (ręka złożona z samych zwykłych kamieni) musi być zamkniętą ręką (nic nie może być meldowane),
- gdy pięć liczników (honba) jest na stole, do wygranej potrzeba co najmniej dwóch Han,
- wolno zameldować Chi i odrzucić taki sam kamień, co przejęty (kuikae-nashi).
Na stronach European Mahjong Association można także znaleźć plik PDF z zasadami w języku polskim.
Zrozumiałe jest, że pewne nazwy używane podczas gry w odmianie chińskiej są przejęte z języka chińskiego – Kong, Pung, Chow, niektóre ewentualnie „zangielszczone”, a jeszcze inne zdają się być już spolszczone lub tłumaczone bezpośrednio z języka angielskiego.
W Riichi warto używać nazewnictwa przejętego z języka japońskiego. Oprócz podstawowych układów (Pon, Kan, Chi), pewne inne terminy zdają się być przydatne, krótsze i wystarczająco jasne po ich przyswojeniu (Ron, Tsumo, Tenpai, Noten, Furiten). Nawet przy nazywaniu poszczególnych Yaku lepiej używać określeń japońskich. Postaramy się użyć ich także tutaj, na tyle, na ile będziemy umieli 🙂
Podstrony:
| « Poprzednia – Japoński |